Testen van de langwerpige rood-witte radijs'Met iedere kruiwagen die ik weg reed voelde ik mijn hoofd leger worden en mijn hart voller.'Finca vrij staat voor vrije grond. Hier heb ik een week mee mogen werken in een permacultuurtuin als wwoofer. En wat heb ik genoten! Het was een prachtige zonnige week en de natuur was voor mijn komst lekker zijn gang gegaan. Maar de balans mocht wel meer terug in de tuin, zodat veel verschillende soorten planten de kans krijgen om te groeien in plaats van enkel de woekeraars. Naast de permacultuurtuin is dit vooral een centrum om tot rust te komen. Ze hebben een yoga/meditatie ruimte en een mooie struintuin bij de appartementen met bijv. een wilgenhut en wat rustige plekjes. Ik heb er zoveel geleerd: naast de mooie gesprekken, een heerlijke tijd op het strand en een ontladende ademsessie. Ik leerde verschillende plantennamen en enkele nieuwe kruiden voor in de thee of salade, het herkennen van planten aan hun bladvorm en groeiwijze en dat mulchen met gras in zaad niet slim is (dan heb je het jaar erna gewoon een grasveld). Maar ik leerde vooral weer opnieuw te luisteren naar mijzelf, naar mijn intuïtie en het universum, want ook dat hoort bij permacultuur: meebewegen met de natuur en zorgen voor veerkracht door nuttige verbindingen tot stand te brengen.
Je voelt hier de liefde voor de natuur en de mens.
Bedankt Finca vrij en tot wederziens! Een jaar geleden maakte ik foto's van hoe de tuin er toen uit zag. (links) Inmiddels heb ik al weer allerlei dingen veranderd en toegevoegd (rechts). Dus leek het mij leuk om te laten zien hoe de tuin er nu uit ziet. Er zijn bij de schuifpui tegels eruit, daar heb ik goudsbloem/korenbloem/incarnaatklaver gezaaid. En achter het bankje heb ik ook tegels weggehaald en vlinderstruiken, duizendknoop en koperknoopje gepland. Ik heb wat tegels toegevoegd bij het koperknoopje veld, om zo de strakke lijnen uit de tuin te halen. Mijn dochter heeft een eigen moestuinbak gekregen en ik heb een hele verzameling aan potten en bakken bij elkaar gezet met mediterrane kruiden, aardappelen, aardperen, maar ook weer goudsbloem, korenbloem, inkarnaatklaver en pimpernel en zeeuws knoopje.
Rond Pinksteren bezocht ik het voedselbos Zeewolde. Een mooie rustige plek, ondanks een weg in de buurt. Het initiatief is in 2016 gestart en in 2018 is het grootste deel van het bos aangeplant. Je ziet er vele kleine bomen staan en hier en daar popt de incarnaatklaver op die destijds op het hele perceel ingezaaid met blauwe lupine en witte klaver om stikstof te binden en als groenbemester te werken. Er wordt er goed gebruik gemaakt van mulchen als methode: overal vond je oud blad tussen de boompjes om zo het vocht in de bodem langer vast te houden.
Het bos heeft een mooie opbouw met bospoel, fijne wandelpaden, een mooie afwisseling van vormen van een zomerpluk cirkel tot een fruitwijzer en een comfortabele plek met boomstammen om samen te komen. Het voelt prettig aan om er door te lopen en planten te ontdekken. Ook zagen we een wildcamera, ik ben benieuwd wat er allemaal 's nacht in dit voedselbos aan dieren rondspookt. Hier vind je meer informatie over voedselbos Zeewolde. Op de facebook pagina krijg je ook vaak leuke updates. En hieronder een impressie van mijn bezoek. Het is een drukte met dieren in onze tuin. Vele lieveheersbeestjes, bijen, hier en daar een vlinder en vooral veel slakken. Maar onlangs hadden we toch wel een bijzonder beestje overdag op bezoek. Een baby molletjeHet beestje liep over onze tegels op klaarlichte dag in de hete zon, probeerde onder ons peuterbadje te duiken en was hevig aan het piepen. Ik heb hem gevangen in een emmer. Eerst wist ik zo gauw niet wat het beste was om er mee te doen. Het diertje zal vast zijn moeder nodig hebben, maar waar....en dan uitzetten bij een natuurtuin een stuk verderop is ook niet handig. Daarom heb ik hem achterin in de schaduw onder de struiken terug gezet in de hoop dat het zijn familie snel weer zal vinden. Slakken te slim af zijnIk merkte sinds twee weken dat er slakken in mijn moestuinbakken kwamen. Terwijl ik slakkenschrikdraad heb geïnstalleerd. Wat bleek, het koperknoopje (Leptinella Squalida) groeide zo hard tegen de bak aan dat de slakken het als een brug gebruikte over het schrikdraad heen. Dus vervolgens een stuk koperknoop weggestoken (aan de buurvrouw gegeven) en daar boomschorssnippers neergelegd. Zo groeit de koperknoop niet meer hoog en kan de slag niet meer voorbij het schrikdraad. |
Categorie
All
Archief
October 2024
|