De zomer van 2023

Het is even wat maanden stil geweest op dit blog want we hebben onze tweede dochter in april mogen verwelkomen op de wereld. Een tevreden kindje en net zo lief en nieuwsgierig als onze oudste.

Bij deze dus een update hoe de tuin erbij staat. Van het voorjaar waren de bio mount everest alliums prachtig, zie foto hierboven.

De dahlia's zijn verplaatst naar een stukje voorin, als afscheiding. Ik wordt zo vrolijk van al die kleuren en vormenpracht die ik vanuit de woonkamer kan zien. Ze komen veel beter tot hun recht dan in de moestuinbakken. Wel ben ik benieuwd hoe het volgend jaar met de slakken gaat, want om de bak heb ik slakken schrikdraad, maar in de rest van de tuin moeten de planten het zelf doen. En slakken zijn dol op dahlia's.

Ik kies er trouwens voor om mijn dahliaknollen niet op te graven en droog te bewaren op een koele plek. Dat gaat in 1 bak al jaren goed en in de moestuinbak was nog 2/3 over van vorig jaar. Het scheelt een hoop werk.

De glansmispel had het even moeilijk met de verplaatsing van afgelopen najaar. Hij heeft vol in bloei gestaan (ik dacht, dit is zijn laatste voortplantingstactiek, want normaal stond hij bijna niet in bloei), maar zijn blad verloren en maakt nu weer veel nieuw blad.

Onze gele kornoelje heeft eindelijk zijn eerste bes na 3 jaar. Dus wie weet kan ik volgend jaar eindelijk gelei maken. Onder de kornoelje heb ik klein maagdenpalm geplant want de kruiptijm was dood gegaan (te nat in de winter in combi met bevriezing denk ik)

Vooraan begint het voller te worden met de Rudbeckia, Salvia, Knautia, Kogeldistel en Rode zonnehoed. Ik heb er nog Stijf ijzerhard en Veronica ereprijs aan toegevoegd.

Waar ik niet blij mee ben is het stukje groene bodembedekker rondom de moestuinbakken en appelboom. Dit was altijd een prachtig tapijt van koperknoopje. Maar de combinatie vroege hitte en lange droogte heeft er voor gezorgd dat het helemaal is afgestorven. Ik heb er nu witte klaver gezaaid, maar het aangewaaide gras neemt de overhand. Terwijl ik er niet wil maaien.

Ik ben er nog niet uit wat ik ermee wil doen.
Z'n gang laten gaan? Want planten die zelf een plekje kiezen zijn vaak wel sterker en dan af en toe maaien (wij gebruiken dit stuk om met handdoek op te liggen) of bijvoorbeeld afdekken met karton, daarop compost en witte klaver zaaien. Of beplanten met kruipend zenegroen. Of wie weet nog iets anders?

Het liefst had ik het koperknoopje gehouden (al doet die niet zoveel voor de lokale insecten) maar ik merk nu we de tuin bijna 10 jaar hebben dat de zomers heter worden en het koperknoopje ook dan verdort. En sproeien wil ik natuurlijk zo min mogelijk, alleen bij nieuwe aanplant of de moestuinbakken omdat we daar van eten. 

Dit stukje groen wil ik graag gebruiken om op te liggen, in de winter iets groens om naar te kijken maar ook in de zomer (dus geen dor gras) en graag iets wat ook nog bijdraagt aan de biodiversiteit...een hele puzzel dus.

Al met al is er zo altijd wel iets om over na te denken in de tuin.